Η ιστορία της γατοοικογενειάς μου...

Είμαι η Μανουλίτσα, δεν ήμουνα αδέσποτη. Είχα σπίτι, φορούσα κολάρο, είχα κλουβάκι μεταφοράς για τον κτηνίατρο! Όμως οι ιδιοκτήτες μου δεν με στείρωσαν, ίσως θεωρούσαν ότι είναι “κατά της φύσης μου”, και έτσι όταν  γέννησα, τι ποιό “φυσικό” με έκλεισαν στο κλουβί μου μαζί με τα 3 μωρά μου, και με παράτησαν στο δασάκι των Λευκών... 

Oι νύχτες στο δάσος γεμάτες απο κινδύνους για τα μικρά μου....
Η Γωγώ μας φρόντισε για λίγες μέρες όσπου να βρεθει μόνιμο σπίτι για όλους μας....

Η κυρία Μίκα από το εστιατόριο Περβολαριά  θέλησε να μας υιοθετήσει.
Μεταφερθήκαμε στην Νάουσα σε ένα υπέροχο περιβάλλον αλλά.....ο χώρος κρίθηκε ακατάλληλος, μόλις φτάσαμε εκεί, ήρθανε από το πουθενά δέκα αρσενικά να με διεκδικήσουν απο τα μικρά μου.
Ήτανε περασμένα μεσάνυχτα, η Γωγώ δεν μας άφησε ξανά στο δάσος, μας πήρε στο σπίτι της στο στον χωρο προσωρινής φιλοξενίας αδέσποτων (catroom).....

Τα μωρά μου, ο Μαυρομούρης, ο Φάτσας και ο Τούμπας είναι χαρούμενα και ευτυχισμένα, εχουν αποπαρασιτωθεί και εμβολιαστεί.....

....τώρα ειμαι στειρωμενη.

Σας παρακαλώ κοινοποιήστε να βρεθεί σπίτι για μένα και τα μωρά μου.
Η Μανουλίτσα.